U holsztynów widoczny jest znaczny wzrost wydajności produkcyjnej a także poprawa rosnącej liczby cech funkcjonalnych, jednak w efekcie skutecznej selekcji obserwuje się zmniejszenie różnorodności genetycznej tych zwierząt. Widoczny jest wzrost tempa przyrostu inbredu w przeliczeniu na rok, związany z wprowadzeniem selekcji genomowej. Takie zjawisko niesie ze sobą negatywne konsekwencje, ponieważ prowadzi do zwiększonego występowania kojarzeń (wysoce) spokrewnionych osobników. Im kojarzone osobniki są bliżej ze sobą spokrewnione, tym większe prawdopodobieństwo przekazania potomstwu genów od ich wspólnego przodka, a tym samym wzrostu współczynnika inbredu. Prowadzi to do depresji inbredowej – spadku ogólnej żywotności (np. większa podatność na choroby), płodności i wydajności produkcyjnej zwierząt, a także częstszym ujawnianiem się wad genetycznych.

Centrum Genetyczne PFHBiPM szacuje:

współczynnik inbredu dla samic i buhajów,

kompletność rodowodu,

oczekiwany inbred potomstwa każdego aktywnego buhaja,

przyrost inbredu dla bydła rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej.

Szczegółowe definicje wyżej wymienionych współczynników można odnaleźć w leksykonie. Obliczenia wykonywane są co tydzień, aby jak najszybciej uwzględniać nowo zarejestrowane osobniki.

Wyniki inbredu są dostępne na stronie: cgen.pl/inbred/wyniki/